Tło zmagań największej bitwy kawaleryjskiej XX wieku
BITWA POD KOMAROWEM
Z wojskowego punktu widzenia bitwa wpisywała się w szerszy kontekst działań wojska polskiego prowadzonych w ostatniej dekadzie sierpnia i początkach września 1920 roku przeciwko wojskom sowieckim. Zmagania toczone w północnej części Roztocza Środkowego, określane mianem bitwy zamojskiej, były fazą pośrednią między dwiema strategicznymi bitwami – warszawską i lwowską, toczonymi z armiami dwóch sowieckich frontów: zachodniego i południowo-zachodniego.
Armie zmierzały do zajęcia jak największych obszarów odrodzonej Polski, na dwóch strategicznych kierunkach: berlińskim i budapeszteńskim, którymi według rządzących Rosją Sowiecką Armia Czerwona miała „ponieść pożar rewolucji wszechświatowej” dalej do zachodniej Europy.
Jacek Feduszka
To jedynie część artykułu. Kompletny artykuł przeczytasz w obecnym wydaniu Tygodnika Zamojskiego. Zapraszamy do punktów sprzedaży, lub do zakupu e-wydania (tylko 2.5 zł).
