NA POMOC WARSZAWIE

W związku z informacjami o zbliżaniu się Armii Czerwonej do Warszawy w lipcu 1944 r. Komenda Główna AK podjęła decyzję o rozpoczęciu powstania 1 sierpnia 1944 r. Stało się ono największą akcją militarną, podjętą przez polski ruch oporu w czasie II wojny światowej. Decyzję o rozpoczęciu walki podjął osobiście Delegat Rządu RP na Kraj Stanisław Jankowski, przy aprobacie przedstawicieli władz Polskiego Państwa Podziemnego oraz dowództwa Armii Krajowej.

 

Powstanie miało skrócić przewidywane, wyniszczające walki niemiecko-sowieckie w mieście, ale przede wszystkim stworzyć – poprzez opanowanie stolicy przez AK – fakty dokonane, zmuszające władze sowieckie do określenia ostatecznie swojego stosunku wobec legalnego Rządu RP w Londynie, nieuznawanego przez Moskwę.

Dowództwo powstania przewidywało opanowanie kluczowych punktów stolicy w ciągu trzech-czterech dni. Sytuacja jednak przybrała inny obrót. Już 5 sierpnia Niemcy podjęli kontrakcję. Wykorzystując artylerię, broń pancerną oraz lotnictwo, po zaciętych walkach przejmowali kolejne części miasta opanowane przez powstańców.

 

 

Jacek Feduszka