STACH SIĘ BAĆ

Uporu dziewczynom odmówić nie można: napisały książkę i wysyłały do różnych wydawnictw dopóty, dopóki nie znalazły takiego, które zdecydowało się ja wydać. Talentu odmówić im także nie sposób: opowiadania, które przeczytamy w zbiorze „Ze strachem w cztery oczy”, są naprawdę straszne.

„To była skorupa. Człowiek na zewnątrz stawał się giętki, elastyczny, nie czul bólu fizycznego, nie potrzebował pożywienia, wody, nie potrzebował niczego. Za to na zewnątrz pozostał taki, jak przedtem. Zachodziły w nim wszystkie ludzkie i duchowe procesy – dojrzewał, starzał się od środka. Ciągała martwota, odrętwienie i milczenie doprowadzały do obłędu, a  obłęd do śmierci” – to fragment opowiadania o potworze – artyście.

 

MaMaz