CICHA EPIDEMIA

Ból występuje tak często, że współczesna nauka nazywa go „cichą epidemią". Cichą, ponieważ nie mówi się o nim tak dużo, jak np. o grypie, choć ta atakuje tylko raz w roku. Ból dokucza codziennie - w każdej chwili odczuwa go co szósty dorosły mieszkaniec naszej planety.

Uważa się, że do powstawania tej epidemii przyczynił się rozwój cywilizacji, która oprócz zalet ma także mnóstwo wad: zanieczyszczenie środowiska, długie przebywanie w zamkniętych pomieszczeniach (biurach, fabrykach, samochodach), zbyt mało ruchu, a za to spędzanie za dużo czasu w pozycji siedzącej. To ostanie jest powodem masowości bólów kręgosłupa i mięśni, występujących równie często jak bóle głowy.

Współczesna medycyna nie mogła nie zauważyć stałego powiększania się „cichej epidemii" oraz skutków, jakie powoduje. Człowiek cierpiący z powodu bólu, skoncentrowany na nim, nie może skupić myśli, a tym samym efektywnie pracować. Dlatego ból traktowany jest dzisiaj nie tylko jako dolegliwość pojedynczego człowieka, lecz także problem społeczno-ekonomiczny, m.in. z powodu obciążeń finansowych, jakie niosą za sobą zwolnienia lekarskie.

W wielu krajach, także w Polsce, powstają poradnie specjalizujące się w leczeniu bólu. Podstawą terapii jest w nich interdyscyplinarne podejście do pacjenta. Jedna z takich poradni działa w Szpitalu Uniwersyteckim Colegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Pacjentami zajmują się tam lekarze różnych specjalności oraz psychologowie, rehabilitanci, pracownicy opieki społecznej, czyli fachowcy mogący pomóc w zwalczaniu bólu, którego przyczyny bywają nie tylko somatycznej, ale i psychicznej natury.

MWMEDIA