MORDERCY NADAL NIEZNANI

Ulica Parkowa, wydawałoby się spokojna okolica, obok przepiękny park, ogródek jordanowski, bloki mieszkalne. Właśnie tu dokonano zbrodni, która długo nie schodziła z ust mieszkańców Zwierzyńca. W małym domku należącym do samotnie mieszkającego starszego małżeństwa znaleziono powieszone na klamkach od drzwi zwłoki Czesławy i Ryszarda P. Od początku milicjanci nie mieli wątpliwości, że było to zabójstwo na tle rabunkowym.

Wtorek, 4 listopada 1986 r. Józef T. (wówczas 51 l.) z Kosobód, pracujący jako wozak w nadleśnictwie, przyjechał do Zwierzyńca załatwić parę spraw. Był w banku, zaniósł do dyrekcji RPN zwolnienie lekarskie i jak zwykle, gdy był w Zwierzyńcu, zaszedł do szwagrostwa (jego żona to siostra Czesławy P.). Około godz. 10.30 zjawił się na ul. Parkowej. Mieszkanie było otwarte. Wszedł do środka, zaskoczyło go, że okno w kuchni było jeszcze zasłonięte.

– Rysiek, jesteś tam? – zawołał, ale odpowiedzi nie było. Skierował się w stronę pokoju. Drzwi były lekko uchylone, zobaczył włosy. Zaniepokojony popchnął drzwi i wtedy, na wysokości 45-50 cm, zobaczył głowę Ryszarda P. Mężczyzna wisiał na klamce. Był w pozycji siedzącej, nogi miał wyprostowane.

W pokoju był straszny bałagan, wszystko porozwalane, dywany i chodniki pozwijane, łóżko wybebeszone. Ewidentnie ktoś czegoś szukał. Mężczyzna wziął ze stołu nóż kuchenny i odciął szmatę zawiązaną na szyi szwagra. Gdy się otrząsnął, pobiegł do pobliskiej lecznicy dla zwierząt, skąd zadzwonił na milicję. Potem wrócił na miejsce zbrodni. Czekając na przyjazd funkcjonariuszy, zaczął szukać Czesławy P. Wszedł do następnego pokoju. I kolejny szok. Wisiała, jak jej mąż, na klamce u drzwi. Na szyi miała podobną pętlę, z białej tkaniny (najprawdopodobniej z prześcieradła).

Aneta Urbanowicz