Wydanie 28 z dnia 14 lipca 2010 r. (2010-07-14)

W tym roku obchodzimy 600. rocznicę bitwy pod Grunwaldem

TRIUMF JAGIEŁŁY I WITOLDA

We wtorek, w dzień Rozesłania Apostołów, 15 lipca 1410 roku na polach między wsiami Stębark, Grunwald, Łodwigowo doszło do jednej z największych bitew średniowiecznej Europy. Naprzeciw siebie stanęli z jednej strony wielki mistrz Zakonu Krzyżackiego Ulrich von Jungingen mający pod swoją komendą około 21 tysięcy zbrojnych, z drugiej zaś król Polski Władysław Jagiełło i wielki książę litewski Witold z armią liczącą niemal 30 tysięcy rycerstwa. Narastający od lat konflikt między połączonymi unią Polską i Litwą a państwem Zakonu Krzyżackiego miał rozstrzygnąć się w morderczej walce.  

Tuż przed bitwą król Władysław pasował na rycerzy „tysiąc albo i więcej zbrojnych", następnie przybrawszy zbroję wsiadł na konia. Gotów był już do starcia, kiedy do Jagiełły i Witolda dotarli posłowie, niosąc osławione dwa nagie miecze. Jeden z nich został przysłany przez wielkiego mistrza Jagielle, drugi zaś przez wielkiego marszałka Witoldowi, by zachęcić obydwu władców do walki, do której rwało się zwłaszcza walczące po krzyżackiej stronie rycerstwo zachodnioeuropejskie. Po odprawieniu posłów nic już nie mogło powstrzymać boju. Król, nie biorąc bezpośredniego udziału w bitwie, zajął stanowisko na wyniosłym wzgórzu, by stąd, mając doskonały widok, wydawać rozkazy poszczególnym chorągwiom. Z kolei Witold, walcząc w pierwszym szeregu, znajdował się na prawym skrzydle całości sił polsko-litewskich.

Szymon Drej

Autor jest kierownikiem Muzeum Bitwy Grunwaldzkiej w Stębarku

To jedynie część artykułu. Kompletny artykuł przeczytasz w obecnym wydaniu Tygodnika Zamojskiego. Zapraszamy do punktów sprzedaży


Komentarze

Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Dowiedz się więcej
Rozumiem