ODEZWA DO ZIMY

Która odmrażasz nos i uszko,
Drogowym na złość czynisz służkom,
Rezerwy wyczerpując piasku –
Nad Lachem zlituj się i Laszką!

Która żywota tok zakłócasz,
Wyzwanie transportowi rzucasz,
A na kolana - elektrownie,
Nie traktuj, proszę, nas odmownie!

Która znów niezły horror czynisz,
Dozorcom śniegiem dzień w dzień świnisz,
(A soli mają - co we łzach)
Daj się uprosić! - grozi krach!

Która na pysk rzuciłaś kolej,
(Nie wspomnę już o PKS-ie)
Kraj Lachów odpuść sobie, olej!
Niechaj gdzie indziej cię poniesie!

A skoro mrozisz nie najgorzej -
Zmień chociaż ciutkę ze swej weny:
Chuchnij solidnym, tęgim mrozem
Na serwowane przez rząd ceny.