Ostatni akord wojny 1939 r.
BITWA POD KOCKIEM
SGO „Polesie” powołano do życia 11 września 1939 r., miejscem stacjonowania był Albrechtów pod Pińskiem na Polesiu. Grupa składała się pierwotnie z batalionów marszowych i ośrodków zapasowych 18., 30. i 20. Dywizji Piechoty w Brześciu, Kobryniu i Drohiczynie, batalionu marynarzy Flotylli Pińskiej, jednostek Korpusu Ochrony Pogranicza oraz z doraźnie zorganizowanych oddziałów powstałych z rozbitków z innych jednostek (50. i 60. Dywizja Piechoty).
Nie złamali ducha
Trzonem SGO „Polesie” była Grupa „Kobryń” płk. Eplera, złożona z trzech pułków piechoty: 182., 183. i 184. Zasadniczym celem jej powołania było zamknięcie szos i dróg prowadzących w głąb Polesia przez Kobryń. Stąd oddziały grupy obsadziły m.in. kanał Bony i Muchawiec, zamknęły przejścia przez rzeczkę Trościankę i śluzy w bliskości Jeziora Białego.
Jacek Feduszka
To jedynie część artykułu. Kompletny artykuł przeczytasz w obecnym wydaniu Tygodnika Zamojskiego. Zapraszamy do punktów sprzedaży, lub do zakupu e-wydania (tylko 2.5 zł).
