PRACODAWCA KARZE

Kodeks pracy wymienia trzy rodzaje kar porządkowych. Dwie z nich - a mianowicie upomnienie i naganę - pracodawca może wymierzyć wówczas, gdy pracownik swym postępowaniem naruszył ustalony w zakładzie pracy porządek, regulamin pracy, przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisy przeciwpożarowe. Trzecią stanowi kara pieniężna stosowana jedynie za: nieprzestrzeganie przepisów bhp i przeciwpożarowych, a także za opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia, stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości lub spożywanie alkoholu w pracy. Kara upomnienia, nagany i kara pieniężna należą do najsurowszych kar porządkowych, jakie ma do dyspozycji pracodawca i dlatego zostały tak szczegółowo uregulowane w kodeksie pracy. Obok nich jednak pracodawca może stosować całą gamę kar łagodniejszych, np. ustne zwrócenie uwagi, ostrzeżenie itp. Warto też pamiętać, że wymierzanie kar porządkowych jest jedynie prawem pracodawcy, a nie jego obowiązkiem. Jeśli więc okoliczności wykroczenia to uzasadniają, można z nich zrezygnować, zwłaszcza w stosunku do pracownika, który do tej pory postępował nienagannie. Niestety, pracodawcy dość często o tym zapominają.
Za jedno przekroczenie pracodawca może wymierzyć jedynie jedną karę porządkową. Nie może więc wymierzyć równocześnie np. upomnienia i kary pieniężnej. Pracownik ukarany karą porządkową nie może być również z tego powodu pozbawiony premii, dodatków stażowych, nagród z zakładowego funduszu nagród itp. Jest tak nawet wówczas, gdy ich przyznanie, zgodnie z regulaminem, uzależnione jest od nienaruszenia obowiązków pracowniczych w zakresie uzasadniającym odpowiedzialność porządkową. W takim przypadku pracodawca ma do wyboru albo ukaranie pracownika karą porządkową, albo pozbawienie go przewidzianych regulaminami świadczeń.
Mecenas dr Romuald Romański/AKPA