• 924.jpg
Wydanie 2 z dnia 14 stycznia 2009 r. (2009-01-14)

Romanse nie zmyślone

ZŁOTA JESIEŃ ( CZ.II)

Chyba inaczej ułożyłoby się nasze życie, gdybyśmy zostali w Gdańsku, bo mąż ze świetnym wynikiem ukończył politechnikę, a ja prawdopodobnie byłabym nauczycielem akademickim, bo też miałam duże osiągnięcia na studiach.  

      Kiedyś były tzw. stypendia fundowane, w ramach których było też zagwarantowane mieszkanie. Mąż miał do wyboru: Lublin, Radom, Kielce. Wybraliśmy  Kielce, bo stamtąd pochodził mój mąż i tam mieszkali nadal jego rodzice. Zanim otrzymaliśmy upragnione, małe mieszkanko, w którym do dzisiaj mieszkamy, pomieszkiwaliśmy w pokoju biurowym, wąskiej, ponurej klitce, z widokiem na podwórko-studnię. Rzeczywiście „pomieszkiwaliśmy", bo z powodu przeraźliwego zimna przesiadywaliśmy w klubach, kinach lub u rodziców męża. Po dwóch latach przydzielono nam małe, ale słoneczne i przytulne mieszkanie. Kiedy się do niego wprowadzaliśmy nie mieliśmy prawie niczego, poza dziewięcioma pudłami książek, które bracia męża z mozołem wnosili na IX piętro (winda jeszcze nie działała).  

      

Danuta

Koniec

To jedynie część artykułu. Kompletny artykuł przeczytasz w obecnym wydaniu Tygodnika Zamojskiego. Zapraszamy do punktów sprzedaży


Komentarze

Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Dowiedz się więcej
Rozumiem