INAWAZJA POKEMONÓW

„Ale czad! Wczoraj w niecałą godzinę z kumplem upolowaliśmy 9 pokemonów. Jeden siedział pod domem Marka Grechuty, dwa przed ratuszem. Był przed katedrą i pod pomnikiem Zamoyskiego. Ostatniego złapaliśmy na solnym, gdzie nagle zjechało się ponad 15 osób wieczorem” – to wpis na Facebooku, gdzie fani wirtualnych stworków założyli grupę PokemonGo Zamość. Na wielkie łapanie pokemonów skrzykują się też mieszkańcy Hrubieszowa i Biłgoraja.

 

Gra Pokemon Go, która bije rekordy popularności na świecie, opanowała także nasz region. W Polsce wystartowała na początku lipca i natychmiast wyciągnęła ludzi z domów. Gorączka łapania stworków z japońskiej kreskówki ogarnęła głównie młodych. Ale na pokemony polują też ludzie w średnim wieku: turyści, klienci kafejek, urzędnicy, przedsiębiorcy, a nawet pielgrzymi i policjanci. Setki ludzi – pojedynczo i grupami – krążą po miastach i wioskach, wpatrując się w telefony komórkowe. Widać ich pod hrubieszowską cerkwią, na tomaszowskim rynku, w parku Solidarności w Biłgoraju, w zamojskiej galerii Twierdza. Wszyscy próbują tam złapać... pokemona. Niektórzy umawiają się na wspólne szukanie.

– To sprytne połączenie potrzeb ludzi, którzy od dziecka uczeni są grać, zbierać punkty, rywalizować i wygrywać, ze światem wirtualnym. Wtedy budzi się w nas natura odkrywcy i zdobywcy. Człowiek może się dowartościować. Przenosi się ze świata wirtualnego sprzed komputera do realnego. A co najważniejsze – musi wyjść z domu, spacerować, przemierzając niejednokrotnie wiele kilometrów, być aktywnym – mówi dr Ireneusz Siudem, psycholog społeczny i psychoterapeuta z Lublina. Przyznaje, że sam jest ciekaw, jak to jest zapolować na pokemony.

Jadwiga Hereta