CHRZEST POLSKI

Jednym z najważniejszych jubileuszy, jakie czekają na nas w przyszłym roku, będą obchody 1050. rocznicy chrztu Polski. Choć główne uroczystości (państwowe oraz religijne) przewidziane są na wiosnę 2016 r., Kościół katolicki już zainaugurował obchody. W minioną niedzielę we wszystkich świątyniach odczytany został list pasterski Episkopatu Polski. W diecezji zamojsko-lubaczowskiej rok jubileuszowy rozpocznie się uroczystościami w najbliższy weekend, 28-29 listopada.

Wprowadzenie chrześcijaństwa na ziemie polskie było wydarzeniem przełomowym. W X w. chrześcijaństwo zbliżało się do Polski jako nieunikniony wówczas warunek tego, co możemy nazwać normalizacją polityczną państwa. Oferowało nową wizję świata, pozwalało człowiekowi odczuwać opiekę Kościoła na ziemi i Boga w niebie, wskazywało, że za dobre uczynki czeka nagroda w życiu pozagrobowym. Było wreszcie ideologią idącą w parze z postępem cywilizacyjnym. Tam, gdzie powstawały państwa, chrześcijaństwo promieniując z Rzymu, przyjmowane było jako dodatkowy element łączący ludzi.

Kościół wyrazem stabilizacji politycznej państwa

Jak podkreślają historycy, wprowadzenie chrześcijaństwa ok. 966 r. na ziemie polskie, rządzone przez księcia Mieszka I wiąże się bezpośrednio z uregulowaniem stosunków politycznych z cesarstwem. Proces ten rozpoczęty został w 964 r., kiedy zawarty został układ Mieszka I z cesarzem niemieckim Ottonem III. Niektórzy badacze przyjmują, że zawierał klauzulę obowiązującą Mieszka I do uczynienia Polski państwem chrześcijańskim. Podkreślają także, że nie istniała wewnętrzna potrzeba zmiany systemu religijnego w państwie. Władca zdawał sobie sprawę, że na terytoriach zachodnich Słowian rozrasta się niemiecka organizacja kościelna, co było zresztą przyczyną buntów zachodniosłowiańskich Obodrytów i Wieletów.

 

Jacek Feduszka