TAK SIĘ RODZIŁ SZPITAL (CZ. I)

Szpital budowano aż 16 lat. Decyzja o rozpoczęciu inwestycji zapadła w 1978 r., a pierwszy oddział (kardiologiczny) uruchomiono w 1994 r. O powstaniu placówki przesądził bardzo zły poziom opieki zdrowotnej w regionie – brakowało specjalistów, a stan obiektów starego szpitala w Zamościu był fatalny. Zamojszczyzna miała jeden z najwyższych w kraju wskaźnik zgonów. Koniak nie szkodzi

O budowę szpitala w Zamościu zabiegano przez lata. Po utworzeniu województwa zamojskiego w 1975 r. został opracowany „Program ochrony zdrowia w województwie zamojskim w latach 1976-1980”. Jego autorem był lekarz wojewódzki Henryk Kossowski. Program przewidywał rozpoczęcie w drugim półroczu 1977 r. inwestycji pod nazwą „Szpital wojewódzki w Zamościu”. Finansowanie miały zapewnić budżet Wojewódzkiej Rady Narodowej oraz Narodowy Fundusz Ochrony Zdrowia. Obiekty szpitalne miały powstać na 15-hektarowej działce.

– Początkowo miał być budowany przy drodze wyjazdowej z Zamościa w kierunku Krasnobrodu, za Autonaprawą. Ale ostatecznie wybrano osiedle Słoneczny Stok, gdzie mieści się obecnie – wspomina Henryk Kossowski, który kierował wtedy Wydziałem Zdrowia i Opieki Społecznej Urzędu Wojewódzkiego w Zamościu.

Chwytano się różnych sposobów, by szpital powstał. Dyrektor Kossowski wspomina, że z jednym z kolegów z wydziału zdrowia w Lublinie szukali pomocy u zaprzyjaźnionych wysokich rangą wojskowych. Przy ich poparciu chcieli przeforsować pomysł, by w Zamościu wybudować szpital wojskowy, zaplecze na wypadek wojny.

Małgorzata Pytkowska

 

Cd. za tydzień