SANTO SUBITO

To, co wydarzy się na naszych oczach 27 kwietnia, to rzecz bez precedensu w historii Kościoła. Papież Polak zostanie ogłoszony świętym zaledwie dziewięć lat po śmierci. To najkrótszy w dziejach proces kanonizacyjny. Bo i Jan Paweł II zapisał się w historii jako papież – i człowiek – niezwykły i wielki. Całym życiem świadczył o świętości.

Spośród 264 zmarłych papieży świętymi Kościół ogłosił 81, ale byli to głównie papieże pierwszych roków chrześcijaństwa, przeważnie męczennicy. W drugim tysiącleciu świętych papieży było tylko trzech, beatyfikowanych – ośmiu. Wyniesienie na ołtarze dwóch papieży jednocześnie jest niezwykle ważnym wydarzeniem w Kościele. Tym bardziej, że drabina do nieba ich obu, zwłaszcza Jana Pawła II, miała wyjątkowo mało szczebli.

Już 8 kwietnia 2005 r., kiedy świat żegnał wyjątkowego papieża z dalekiego kraju, stała się rzecz przedziwna. Tłum zgromadzony na placu św. Piotra zaczął skandować: „Santo subito!”, co znaczy „Święty natychmiast”. Dziewięć lat w Kościele, gdzie procesy kanonizacyjne ciągnęły się po kilkadziesiąt, a nawet kilkaset lat, to natychmiast. Więc wola wiernych stała się faktem. A ściślej: stanie się za chwilę, 27 kwietnia.

Boże plany

 

Już narodziny Karola Wojtyły (18 maja 1920 r.) były znamienne. Podczas porodu jego mama – Emilia z Kaczorowskich poprosiła, by akuszerka otworzyła okno. Z pobliskiej świątyni dobiegły dźwięki odprawianego właśnie nabożeństwa majowego. Przy ich akompaniamencie rodził się przyszły papież. Potem majówki były jednym z jego ulubionych nabożeństw, a kult Matki Bożej, także modlitwa różańcowa, towarzyszyły Wojtyle przez całe życie.